Ένα τραγούδι για την ξενιτιά (Καρτ Ποστάλ) !!

Έχοντας ζήσει στην ξενιτιά, βεβαίως ήμουν μικρός (5 μέχρι 10 χρονών), αλλά θυμάμαι ιδιαίτερα εκείνα τα χρόνια θα ήθελα να ξεκινήσω αυτή τη νέα προσπάθεια με ένα τραγούδι... Μιλάει για μια ζωή που αφήνεις πίσω για να φύγεις από την πατρίδα σου με σκοπό μια καλύτερη ζωή. Μιλάει για τα συναισθήματα που δημιουργεί η ξενιτιά. Την αγάπη για τους ανθρώπους που άφησες πίσω.. Αλλά και για συναισθήματα που θέλεις να ξεχάσεις. Την ξενιτιά την έζησα και είναι πολύ δύσκολη, αλλά όταν έχεις όνειρα πρέπει να τα ακολουθείς, έστω κι αν πρέπει ν φύγεις από τον τόπο σου. Το τραγούδι για σήμερα είναι το "Καρτ Ποστάλ" του Γιάννη Κότσιρα. Απολαύστε το...

Μια σάκα κρεμασμένη απ' τον ώμο
Νερό και πατατάκια για το δρόμο
Μη με θυμάσαι.

Δε θα 'χω όνομα δικό μου και ζωή
Είναι η μνήμη επικίνδυνη σιωπή
Μη με θυμάσαι.

Στην τσέπη μια μικρή φωτογραφία
Της άλλης μου πατρίδας ιστορία
Μη με θυμάσαι.

Θα μεγαλώνω με σπασμένα ελληνικά
Θα μεγαλώνω με σπασμένα τα φτερά
Μη με θυμάσαι.

Θα στέλνω καρτ ποστάλ στη μάνα μου
Θα λέω "είμαι καλά, σας αγαπώ"
Μη με θυμάσαι, έχω άλλο ουρανό
Απ' το δικό σου ουρανό
Εγώ έχω άλλο ουρανό.

Δυο γυάλινα μπουκάλια στη ζακέτα
Και δίπλα μου μια έγκυος γυναίκα
Μη με θυμάσαι.

Θα 'χει άλλο χρώμα το δικό μου το παιδί
Μόνο ένα κέρμα να μου ρίξει στο κουτί
Μη με θυμάσαι.

                                           (Stuttgart)
http://www.youtube.com/watch?v=IEd5KE1eOls

Νίκος Στράντζαλης